De voorbereidingen voor de expositie van de Lierse Amateur Kunstenaars (LAK) zijn in volle gang. Deze expositie zal ook dit jaar traditiegetrouw worden gehouden in De Timmerwerf en wel van 20 juli t/m 31 augustus.
Veel fraaie kunstwerken hebben de weg naar de expositie al gevonden, maar er zijn vast meer enthousiaste dorpsgenoten met een mooie hobby. Het LAK-Comité nodigt belangstellenden van harte uit om mee te doen met de expositie. Zeker jong talent wordt uitgedaagd om de stap te wagen naar dit podium.
Vrijwel alle technieken zijn welkom: schilderen, keramiek, fotografie, houtsnijwerk of misschien een verrassende minder bekende techniek. De onderwerpen zijn vrij.
Indicatie van de maximale afmetingen i.v.m. de beschikbare ruimte: ca. 90 x 90 cm; langer en smaller mag natuurlijk ook. Maximaal twee werkstukken per persoon.
De kunstwerken kunnen begin juli worden ingeleverd in De Timmerwerf, waarvan nadere gegevens volgen.
Voor informatie kunt u terecht bij Peter Verbeek, e-mail petervbk@caiway.net of tel. 514093, Chris Hansler tel. 512255, of Adrie Zuidgeest, tel. 06-10937969
Op zaterdag 25 mei organiseert De Timmerwerf samen met medewerkers van Delfland de laatste fietsexcursie door de Hoefpolder. Deze polder is de kleinste polder van De Lier, maar met woningbouw, bedrijventerreinen en glastuinbouw zeer intensief bebouwd. De Schildersbuurt en de Muziekbuurt liggen ook in deze polder. Maar hoe is de waterhuishouding in dit gebied geregeld, welke maatregelen zijn er genomen om droge voeten te houden en waar wordt er vanuit de Lee water ingelaten om de sloten in de woonwijken regelmatig te verversen?
Op stinksloten en te veel stilstaand water met muggenoverlast zit niemand te wachten. Het gemaal van de Hoefpolder staat aan het begin van de Sportlaan en zal tijdens deze excursie geopend zijn. Molenaar Rob van Zijl gaat u vertellen hoe alles werkt en waar het uitgemalen polderwater in de Lee uitkomt. De route gaat via de Kijckerweg langs een aantal grote waterbergingen richting Hoefweg. Een medewerker van Delfland legt uit welke investeringen er zijn gedaan om wateroverlast in deze intensief bebouwde polder te voorkomen.
De fietsexcursie start bij De Timmerwerf en het vertrek is om 10.00 uur. De route duurt ongeveer tot 11.30 uur. De kosten zijn 3,= euro p.p. en kinderen gaan gratis mee. Elke deelnemer krijgt een routekaart mee die tevens toegang tot de tentoonstelling ‘Pompen of Verzuipen’ geeft. Bij slecht weer zal de fietsexcursie een week verschoven worden.
Van harte aanbevolen en zeker interessant voor mensen die in deze polder wonen of er hun bedrijf hebben.
Hierna volgt nog één fietsexcursie op zaterdag 22 juni en wel door de Kralingerpolder.
Op 11 mei is het Nationale Molendag, waarop traditioneel veel molens voor publiek worden opengesteld. De aandacht gaat vrijwel altijd uit naar de werking van de molen en het fascinerende, met veel geluid gepaard gaande draaiwerk van wielen, schijven en kammen.
De vrijwilligers van Museum De Timmerwerf willen op deze dag een bijzonder voorwerp of hulpmiddel laten zien dat al in de zestiende eeuw gebruikt werd bij de bouw en het onderhoud van molens. Het is de kaapstander die door de molenbouwer of timmerman werd ingezet om zware onderdelen van de molen op grote hoogte te tillen. Dan moeten we denken aan het insteken van de houten roedes (molenwieken nog zonder hekwerk), het vervangen van een wiekenas of wiekenkruis.
De kaapstander is een houten constructie die meestal van eiken was gemaakt en in delen werd opgebouwd. Het voordeel van losse onderdelen had vooral met het vervoer te maken en het totale gewicht. Een timmerman/molenmaker kon de kaapstander eenvoudig met een handkar of met paard en wagen naar het werkadres brengen. Vaak werden de delen van de kaapstander met de schuit naar de molens gevaren want die stonden meestal kort op het water. Ter plekke werden alle onderdelen in elkaar gezet, zonder ook maar één spijker te gebruiken! De vrijwilligers van De Timmerwerf hebben aan de hand van oude tekeningen het frame van een originele kaapstander nagebouwd. Het museum beschikte nog over veel losse onderdelen die in het verleden bij de werking van een kaapstander gebruikt zijn. Al het touwwerk voor het hijsen en schoren was nog aanwezig, maar ook alle blokken en schijven om de trekkracht te kunnen vertragen. De timmerman plaatste een grote houten paal kort bij de molen die door voldoende tuien overeind bleef staan. Deze paal kon wel 18 meter lang zijn en soms nog meer. Aan het boveneind van de paal worden dubbele katrollen aangebracht met meerdere schijven. Het inrijgen van het touwwerk vereist wel de nodige studie om de trekkracht van het touw optimaal te houden.
Via meerdere blokken en schijven loopt het touwwerk naar de kaapstander die meestal op ruime afstand van de houten paal stond. Met piketten in de grond werd het houten frame tijdens het trekken op zijn plaats gehouden. Het touw loopt drie of vier keer om de spil heen en een ‘vasthouder’ houdt het touw strak. De houten spil wordt door een viertal mensen door middel van lange houten spaken rondgedraaid zodat het touw strak getrokken wordt. Na vele rondjes om de kaapstander gelopen te hebben, komt de zware last uiteindelijk op de gewenste hoogte. Het was een kwestie van geduld en haast leidde al snel tot ongelukken.
Op 11 mei zullen de vrijwilligers van De Timmerwerf de werking van een originele kaapstander demonsteren bij de Groeneveldse molen. Dit is de molen die vlak bij ’t Woudt staat en vanaf de Provinciale weg goed te zien is. Omdat de molen in perfecte staat verkeerd en tijdens de molendag gewoon draait, zal de demonstratie op veilige afstand van de molen plaatsvinden. Het is deze zaterdag slechts de bedoeling om de werking van de kaapstander te laten zien en veel bewondering te krijgen voor de vakmensen van vroeger. Hoe zij met beperkte middelen en slechts pure handkracht zulke zware lasten op grote hoogte konden hijsen. De vrijwilligers zullen uw vragen over de kaapstander graag beantwoorden.
Een leuk detail is toch wel dat het onderhoud van de Groeneveldse molen vele jaren geleden door de timmerman van De Timmerwerf in De Lier werd uitgevoerd. Op 11 mei stappen we met deze demonstratie dus voorzichtig in de voetsporen van onze timmerman.
Museum De Timmerwerf vormt het historisch hart van De Lier en bewaart graag de plaatselijke geschiedenis. De Tweede Wereldoorlog was een periode die ook in De Lier diep in het leven van de mensen ingreep. Er zijn veel plekken waar kleine en grote gebeurtenissen hebben plaatsgevonden, nog afgezien van de problemen in het dagelijks leven. Heel wat huizen en boerderijen staan als stille getuigen nog steeds in de dorpskern en het buitengebied, andere zijn in de loop van de tijd verdwenen.
Het museum heeft een fietstocht in en rond De Lier samengesteld met verhalen van wat zich hier en daar heeft afgespeeld. Het is een klein boekwerkje geworden, dat belangstellenden op zaterdag 4 mei tegen een kleine vergoeding bij het museum kunnen ophalen. Aan de hand van het boekje kunt u langs de beschreven plekken fietsen en de tocht is zeker ook interessant voor ouders met kinderen. De fietstocht is ongeveer 15 km lang, maar hij kan halverwege ingekort worden of in twee keer worden gefietst. Opdat wij niet vergeten …
-860-1204.jpg)
Er was meer dan een jaar aan gewerkt, maar eindelijk was het dan zover. Op zaterdag 15 september, precies twintig jaar na de overstroming van De Lier, vulde de werkplaats zich met mensen die aan de voorbereiding van de expositie hadden meegewerkt. Zij kwamen uit allerlei geledingen: de brandweer, de WOS, gedupeerden en bestuurders van de toenmalige gemeente De Lier en het Hoogheemraadschap van Delfland.
Wethouder Coby Gardien verrichtte de openingshandeling op het voorpleintje van De Timmerwerf door een pomp in werking te stellen, waarop het overtollige water via een pijp door de brievenbus van een deur naar buiten wegliep. Precies zoals het toen bij veel ondergelopen huizen in De Lier gebeurde.
Voorzitter Henk van Lenteren maakte duidelijk wat de impact en de gevolgen van de wateroverlast toen waren. Iedereen heeft nog steeds zijn of haar verhaal over deze ramp en de saamhorigheid bij de aanpak van de overstroomde gebieden.
Het Hoogheemraadschap van Delfland heeft een actief aandeel in deze expositie. Op enkele panelen wordt in kaart gebracht welke maatregelen zijn genomen naar aanleiding van de ramp en ook de toekomstige plannen worden gepresenteerd. Hoogheemraad Mevrouw Antoinette Jans lichtte de plannen toe voor de genodigden en toonde zich blij met de expositie in De Timmerwerf, die hun aanpak op deze manier voor de burger zichtbaar maakt.
Wethouder mevrouw Gardien sloot zich bij deze woorden aan. Zij onderstreepte het belang en de actualiteit van de expositie en benadrukte dat niet alleen de overheid, maar ook de burgers zelf allerlei maatregelen kunnen treffen om extreme wateroverlast tegen te gaan. Beide spreeksters verwachten dat we de komende tijd vaker met extreme omstandigheden kunnen worden geconfronteerd en daarmee waren we weer aanbeland bij de situatie van 14 en 15 september 1998.
De voorzitter sloot af en stelde de vraag of er in de toekomst weer zo met vereende krachten en via korte lijnen zal worden gewerkt, mocht zo’n ramp opnieuw het Westland treffen. Dit gaf voldoende stof om over te praten en onder het genot van een hapje en drankje de expositie te bekijken. Een mooie start van een bijzondere tentoonstelling.
Wij gedenken ons oud-bestuurslid Anton van der Sande, die op 11 november j.l. overleed. In december 1993 benaderde het voorlopig bestuur van De Timmerwerf hem met de vraag om in het bestuur plaats te nemen. Een schot in de roos, want Anton heeft die functie met verve en passie vervuld tot hij in 2011 afscheid nam van het bestuur. Dit betekende geenszins het einde van zijn betrokkenheid, want Anton bleef aan het museum verbonden als vrijwilliger. We kunnen wel stellen dat hij tot in de haarvaten van het museum zat en dat tot bijna het laatste moment, toen we hem vanwege zijn afnemende gezondheid moesten gaan missen op de vrijdagochtend.
Die vrijdagochtend stond model voor alle activiteiten die Anton runde voor het museum. Zijn timmerkwaliteiten waren zeer beperkt, maar het wekelijks opwinden van de klok, zijn verhalen en zijn grappen uit de scheurkalender bepaalden zestien jaar lang de sfeer binnen een hechte groep mensen. Zijn warme belangstelling en collegialiteit fungeerden als smeerolie.
Die was ook kenmerkend in zijn omgang met het bestuur, de vrijwilligers, de leden van de Club van 100 en de donateurs en niet te vergeten de kinderen, die De Timmerwerf bezochten. Anton kon hen moeiteloos twee uur bezighouden met zijn verhalen en met het timmeren van houten speelgoed. Niet alleen de kinderen hingen aan zijn lippen, ook de overige bestuursleden en suppoosten konden heel wat van hem leren.
Antons kennis van de geschiedenis van De Lier en het Westland was fenomenaal. Gelukkig hebben veel inwoners daar kennis van kunnen nemen, want Anton heeft veel – vaak in samenwerking met anderen – gepubliceerd.
Genieten hebben we ook van hem geleerd. Je kunt veel werk verzetten als je het met plezier en vanuit je hart doet. De geneugten van het leven liet Anton niet aan zich voorbijgaan. Na afloop van een vergadering was een welverdiend borreltje op zijn plaats en na de opening van de exposities nam Anton zijn vaste plaats in aan de keukentafel om alle gasten van een drankje te voorzien.
De Timmerwerf heeft altijd onvoorwaardelijk op hem kunnen rekenen. We zijn hem dankbaar voor alles en zoals Cor van de Mark het in zijn dankwoord formuleerde: we zijn hem schatplichtig.
-120-120.jpg)
-860-645-(3)-120-120.jpg)